Mocht u nog wel eens in een platenzaak passeren dan weet u misschien dat Nick Cave & the Bad Seeds een nieuwe verzamelaar uit hebben: Lovely creatures. Naargelang de versie twee of drie blinkende schijfjes tjokvol de zoetste kersen van de boomgaard. Omdat het fruit dat in de schaduw groeit – zoals het zaad dat op de rotsen viel – ook een kans verdient, selecteerde ik voor u tien deep cuts. Bij voorkeur te beluisteren in een mijnschacht naar keuze.
De liederen van Nick Cave verhalen zijn eigen indrukken, verbeeldingen en avonturen zo oprecht, eenvoudig en menselijk; zij bieden zulk een verscheidenheid van stemmingen, typen en anekdotes, dat zij de luisteraars bekoren, boeien en beter maken.
I) City of refuge – De mondharmonica laat meteen weten dat we het over de blues hebben. Al de rest nuanceert dat de traditionele blues kinderspel is geworden en nauwelijks nog gevaar uitstraalt. De beste stuurlui staan doorgaans aan wal maar deze incarnatie der Bad Seeds formuleert meteen een alternatief dat stijf staat van de dreiging. Denk vooral niet dat je veilig bent in de stad waar je toevlucht zoekt. (Studio, live.)
II) Wanted man – Toen Bob Dylan de Nobelprijs kreeg, suggereerde Dimitri Verhulst op Canvas dat als het dan echt een singer-songwriter moest zijn, Nick Cave toch een geschiktere kandidaat was. Het moet ongeveer toen geweest zijn dat Dimitri Verhulst zijn laatste beetje krediet bij De Bank Van Geert verloor. Cave beseft zelf maar al te goed dat hij au fond een dwerg is op de schouders van de reus Dylan. Exhibit A: deze cover van Wanted man, een nummer dat Dylan ooit voor Johnny Cash schreef. Cave maakt er een treurmars van. Uiterst geschikt voor een begrafenisstoet wanneer het stortregent. Laat ons hopen dat er op de koffietafel een neut bij mag. Exhibit B kan u desgewenst zelf opzoeken: Murder ballads eindigt met een jolige versie van Dylans Death is not the end, dat u waarschijnlijk beter kent als Leven na de dood van Freek De Jonghe. (Studio)
III) Something’s gotten hold of my heart – Los van moord, doodslag en duivelaanbidding is er in Caves zwarte hart ook plaats voor wat tederheid. Bijvoorbeeld in deze cover vanop Kicking against the pricks. Klinkt soms een tikje te kitschy voor mijn oren maar verder is hier niets mis mee. (Studio)
IV) Do You Love Me (part 2) – Part 1 kent u hopelijk al. Dit is het mensenschuwe broertje. (Studio, live)
V) Get Ready For Love – Meesterlijke opener – stormram – van het dubbelalbum Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus. Cave gebiedt ons de Heer te prijzen terwijl een gospelkoor in tongen spreekt. Op de universiteit hing ik een tijdje rond met K., die de titel van dit nummer recycleerde voor zijn masterproef. Ging verder gewoon over Coetzee, die masterproef. Rare jongen, die K. (Studio, live)
VI) The curse of Millhaven – Cave, de raconteur. Evenwel geen onschuldig verhaaltje voor het slapengaan. Of u moet gediend zijn van een stevige nachtmerrie. Millhaven is in elk geval geen plek waar ik graag wil wonen. James, de slaappillen! (Studio, live)
VII) Black hair – Muzikaal verdriet met de klemtoon op kaal: Cave die over een drone heen mijmert. Er is een meisje en ze neemt de trein om nooit meer terug te keren. Tristesse heeft nooit vertraging en verandert nooit van spoor. (Studio, live)
VIII) Where the wild roses grow (Guide vocal) – Op zich een nummer dat natuurlijk wel op die verzamelaar Lovely creatures staat maar deze versie zonder de strijkers en zonder de Kylie moet u toch ook eens horen. Duetpartner van dienst: Blixa Bargeld, voltijds Einstürzende Neubaut en destijds Bad Seed in bijberoep. (Studio, live)
IX) Babe, I’m On Fire – Een klein kwartier waanzin waarin eenieder bloedgeil over de aarde doolt in een polonaise van vleselijke lusten. Achteraan aansluiten alstublieft. (Studio)
X) Distant sky – Van Caves laatste plaat, de superieure meditatie over verlies Skeleton tree, staat niets op Lovely creatures dus dat zet ik graag even voor u recht. Hier bromt hij een eind weg tot de aarde verdwenen is in de mist. De Deense barokzangeres Else Torp laat vervolgens de zon doorbreken. (Studio, live)
